รีวิวหนัง : Japanese Girls Never Die โมเอะไม่เคยตาย

ถ้าจะหาหนังเฟมินิสต์ดูสักเรื่อง แล้วคาดหวังว่าหลังดูจบจะให้ความรู้สึกกดดันประหนึ่งฉันคือคนที่ถูกกระทำละก็ Japanese Girls Never Die หรือในชื่อไทย โมเอะไม่เคยตาย จะเป็นอีกตัวเลือกที่ต้องไปหามาดู

Japanese Girls Never Die สร้างจากนิยายขายดีในญี่ปุ่น Azumi Haruko wa Yukuefumei โดย มาริโกะ ยามาอูจิ ที่ว่าด้วยเรื่องการหายตัวไปของ ฮารุโกะ อาซูมิ (ยู อาโออิ) พนักงานบริษัทสาววัย 27 ปี หน้าจืดๆ แต่นิสัยดี ที่ถูกผู้ชายเททิ้งแบบไร้เยื่อใย และกลายมาเป็น Hot Issue ไปทั่วญี่ปุ่น เมื่อ 3 วัยรุ่นจบใหม่ที่กำลังควานหาตัวตนในสังคม เกิดไอเดียบ้าๆ บอๆ พ่นกราฟิตี้รูปหน้า ฮารุโกะ ไปทั่วเมือง (แน่นอนว่าเป็นไอเดียบ้าๆ ย่อมไม่ได้คิดตามหา ฮารุโกะ อยู่แล้ว) 

ที่บอกว่าเป็นหนังเฟมินิสต์ที่ดูแล้วให้ความรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกกระทำไปด้วย นั่นก็เพราะบท ฮารุโกะ คือหญิงสาวที่ต้องแบกรับทั้งความกดดันจากคนรัก ที่ไม่ได้เชื่อเรื่องความรักหรือการแต่งงาน ครอบครัวที่พ่อผู้ไม่มีบทบาทใดๆ แต่ปล่อยให้แม่เป็นผู้รับภาระทั้งหมด หรือการถูกคุกคามทางเพศด้วยคำพูดจากหัวหน้าในที่ทำงาน รวมไปถึงการจงใจของผู้กำกับ ไดโกะ มัตซุย ที่ตัดสลับเรื่องราวแบบไม่เดินตามไทม์ไลน์ จนกลายเป็นแรงเสริมความกดดันให้คนดูแบบคูณสอง

แต่อย่างที่บอกไว้ว่าหนังเรื่องนี้มีความเป็นเฟมินิสต์ และโลกยุคใหม่จะให้ผู้หญิงมาเป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างเดียวคงไม่ใช่ การตอกกลับผู้ชายในที่ทำงานของ ฮิโรโกะ รุ่นพี่ที่ทำงานของ ฮารุโกะ ที่ถูกตราหน้าว่าไปเมืองคานแน่นอน หรือจะเป็นแก๊งสเตอร์มัธยมสาวจึงมีตัวตนในฐานะ กรรมที่วิ่งตามสนองหนุ่มๆ นักเท จึงเป็นเหตุการณ์ตัวแทนการ "ขอเอาคืน" ของผู้หญิงแบบแสบๆ คันๆ

เส้นเรื่องหลักหากดูเผินๆ ก็คงคิดว่าเป็นของ ฮารุโกะ เสียเป็นส่วนใหญ่ แต่หากจับอีกเส้นเรื่องมาวัดกัน พาร์ทของ ไอนะ สาวน้อยหนึ่งเดียวในแก๊งกราฟิตี้ก็ถูกเล่าได้อย่างมีน้ำหนัก จนเปรียบได้ว่าเป็นเรื่องราวคู่ขนานกันกับเรื่องของ ฮารุโกะ แต่เส้นทางคู่ขนานนี้ดันมีปลายทางที่มาบรรจบกันเสียด้วยสิ

Japanese Girls Never Die โมเอะไม่เคยตาย หลายคนบอกว่าเป็น Gone Girl เวอร์ชั่นแดนปลาดิบ ซึ่งพอมาจับต้นชนปลายเรื่องราวที่ไม่เดินตามไทม์ไลน์ของหนังเรื่องนี้ได้ ก็ต้องร้อง "เออ...ว่ะ" แบบเบาๆ ในลำคอ ให้คะแนนหนัง บวกกับความน่ารักขั้นสุดของ ยู อาโออิ ไป 6.5/10

BUGABOO MOVIE