แรงงานเมียนมา 180 ชีวิต ถูกนายจ้างลอยแพ จำต้องขุดมันสำปะหลังต้มกินประทังชีวิต

พบแรงงานเมียนมากว่า 180 คน ถูกนายจ้างลอยแพ ไม่ได้รับค่าจ้าง ข่มขู่ไล่ให้ออกจากแคมป์ หลายคนต้องหลบซ่อนในป่า อยู่อย่างอดอยาก หาขุดมันสำปะหลังต้มกินประทังชีวิต และเก็บผักมาต้มกิน ปะทังชีวิต แฉ! นายจ้างขูดรีดหักเงินแต่ละเดือนแทบไม่เหลือ ซ้ำ นายจ้างจ่ายเงินเป็นคูปองที่ทำขึ้นมาเอง และเขียนระบุจำนวนเงินราคาต่างๆ เพื่อบังคับให้ซื้อจากร้านค้าของหัวหน้าคุมงานก่อสร้างเท่านั้น

เมื่อเวลา 15.00 น.วันที่ 12 พ.ย. 66 ผู้สื่อข่าวได้รับรายงานจากชาวบ้านว่ามีแคมป์คนงานก่อสร้างชาวเมียนมา ชาย-หญิง จำนวน180 คน ถูกนายจ้างบริษัทรับเหมาก่อสร้างโรงงานแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมเอกชนชื่อดัง ปล่อยลอยแพ แรงงานต่างไม่ได้รับค่าจ้างนานกว่า 2 เดือน ทุกคนอยู่อย่างอดอยาก ต้องขุดหัวมันสำปะหลังและผักในพื้นที่ โดยมีชาวบ้านคนไทยที่ให้ความช่วยเหลือ เพื่อปะทังปากท้อง

ผู้สื่อข่าวจึงลงพื้นที่ ม.5 ต.พนานิคม อ.นิคมพัฒนา จ.ระยอง เพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริง เมื่อเดินทางไปถึงสถานที่ดังกล่าว พบว่าเป็นแคมป์คนงานกลุ่มใหญ่ตั้งอยู่ในป่าพงหญ้าขึ้นรกทึบ เนื้อที่กว่า 10 ไร่ ที่พักสร้างด้วยการนำสังกะสีมามุงหลังคา และกั้นเป็นผนังเพื่อกันแดดกันฝน พบคนงานเป็นจำนวนมากกำลังยืนออกันอยู่หน้าแคมป์ และเดินออกมาจากที่พักพร้อมถือเอกสารพาสปอร์ตติดมือออกมาและนั่งเรียงแถวกัน แต่ละคนมีสภาพอิดโรยและมีสภาพหิวโหยกันมาก บางคนกำลังเก็บผักบุ้ง เก็บหัวมันสำปะหลังเตรียมมาต้มกิน เป็นภาพสุดเวทนากับชาวบ้านที่อยู่ในพื้นที่และผู้พบเห็น

จากการสอบถาม ตัวแทนชาวเมียนมา เล่าว่า ตลอดระยะเวลาร่วมปีที่ทำงานอยู่กับบริษัทผู้รับเหมาก่อสร้างรายนี้ ถูกเอารัดเอาเปรียบมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นการจ่ายเงินค่าแรงที่มีการหักเงินค่าแรงจิปาถะจนเงินแทบไม่มีเหลือ

นอกจากนี้ กรณีขอเบิกเงินค่าแรงงาน นายจ้างจะจ่ายเป็นคูปองที่ทำขึ้นมาเอง และเขียนระบุจำนวนเงินราคาต่าง ๆ มีตั้งแต่ 5 บาท 20 บาท 50 บาท และ 100 บาท มาให้พวกตนแทนเงิน เพื่อต้องการบังคับไม่ให้พวกตนไปใช้ซื้อของที่อื่น ต้องซื้อจากร้านค้าของหัวหน้าคุมงานก่อสร้างเท่านั้น

ถึงแม้จะติดตามทวงถามเงินค่าแรงนายจ้างบริษัทรับเหมา ยังทำเมินเฉยและไม่ยอมจ่ายให้ แถมยังข่มขู่จะเอา ตม.มาจับพวกตน หากยังมาติดตามทวงเงินอีก ทำให้พวกตนพากันหวาดกลัวไม่กล้าไปทวงถาม เลยทำให้นายจ้างบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายนี้ได้ใจและไม่ยอมจ่ายเงินค่าแรงที่ติดค้างให้กับพวกตนดังกล่าว

นางสาวพิว อายุ 25 ปี ชาวเมียนมา เล่าว่า พวกตนทั้งหมด 240 คน ทำงานก่อสร้างที่ไซต์งานแห่งนี้มากว่า 6 เดือนแล้ว ได้รับค่าจ้างวันละ 340 บาท ก่อนหน้านี้ได้รับค่าจ้างตรงเวลา หลังๆ มาเริ่มจ่ายค่าจ้างไม่ตรงเวลา หัวหน้างานที่เป็นชาวกัมพูชาบอกว่าวันที่ 10 ต.ค. 66 จะมาจ่ายให้ จนตอนนี้ผ่านมา 2 เดือนก็ยังไม่ได้เงินค่าจ้างเต็มจำนวน เอามาให้เพียงเงิน 1,500 บาท และก็คูปองเงินสดที่ใช้ซื้อได้เฉพาะร้านค้าในแคมป์ แต่ก็ซื้อไม่ได้เพราะร้านค้าเป็นของคนกัมพูชาปิดร้านไปแล้ว ถามหัวหน้าชาวกัมพูชาว่าเงินจะจ่ายวันไหน ได้รับคำตอบว่านายจ้างเงินหมดแล้ว พวกตนทุกคนก็เงินหมดแล้ว ที่อยู่กันมาได้เพราะมีความช่วยเหลือจากแรงงานชาวเมียนมาที่ทำงานต่างจังหวัด คอยเอาข้าวเอาน้ำมาให้และก็คนไทย บริเวณใกล้เคียงที่คอยช่วยเหลือเท่าที่ช่วยได้

นางสาวพิว กล่าวต่อว่า ตอนนี้บางคนก็ต้องหลบเข้าป่า บางคนก็หนีไปแล้ว เพราะรอไม่ไหว จาก 240 คน เหลือ ประมาณ 180 คน พาสปอร์ตบางคนก็หมดอายุ งานก็ไม่มี เงินก็ไม่มี รายการหักเงินที่หัวหน้าชาวกัมพูชาเอามาให้ ก็หักเงินไปตั้งเยอะ มีทั้งหักค่าน้ำค่าไฟ หัก 3 เปอร์เซ็นต์ และหักเงินที่อ้างว่าเป็นค่าตำรวจ อีก 900 บาท/เดือน เคยบอกว่าจะต่อพาสปอร์ตให้ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ทั้งเงินเดือนและพาสปอร์ต และยังมาข่มขู่แถมเอา ตม. เข้ามาจับ

ขณะที่ นายเอ็ม อายุ 35 ปี ชาวเมียนมา เล่าว่า วันนี้ทุกคนทำงานมาเหนื่อยและลำบากมาก อยากจะเรียกร้องให้นายจ้างจ่ายเงินค่าจ้างที่พวกตนเองทำงานกันมา และเงินที่หักค่าต่อพาสปอร์ตให้นำไปต่อพาสปอร์ตให้พวกเขาอย่างถูกต้อง เพราะตอนนี้ทุกคนไม่มีเงินและอดอยากมาก บางคนไม่กล้าออกไปไหนเพราะพาสปอร์ต ขาดหากมีพาสปอร์ตก็จะออกไปหางานทำได้

อย่างไรก็ตาม ชาวบ้านที่อยู่ใกล้แคมป์พักแรงงานเมียนมา ยืนยันว่า แรงงานเมียนมาอยู่กินกันแบบอดอยาก และลำบากจริง บางวันเห็นนั่งล้อมวงกินข้าวกับน้ำปลา เห็นแล้วน่าสงสาร บางรายต้องออกไปขุดหัวมันสำปะหลังมาต้มกินแทนข้าว หรือไปเก็บผักบุ้งหรือผักต่างๆ มาต้มกิน ที่ผ่านมาเคยมีชาวบ้านนำข้าวของมาแบ่งปันให้แรงงานเมียนมาเหล่านี้กินอยู่เรื่อยๆ เพราะอดสงสารไม่ได้ จึงอยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องฝ่ายราชการได้เข้ามาช่วยเหลือ เพื่อเห็นแก่เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน