ชำแหละยับ 23 สาเหตุคะแนน PISA ต่ำสุดในรอบ 20 ปี

เพจวันนั้นเมื่อฉันสอน ชำแหละ 23 สาเหตุคะแนน PISA ต่ำสุดในรอบ 20 ปี ครูคนเดียวสอนทุกวิชา หวังพึ่งแต่ความเสียสละของครู

เพจวันนั้นเมื่อฉันสอน เพจของครูสอนพิเศษและครูท่านหนึ่ง ชำแหละสาเหตุนักเรียนไทยคะแนน PISA ต่ำสุดในรอบ 20 ปี โดยระบุถึงเหตุผลที่ทำให้คะแนน PISA ต่ำสุดในรอบ 20 ปี ดังนี้

1.ครูคนเดียวสอนทุกวิชาไม่ให้ความสำคัญกับวิชาเอก อยู่กับฝันหลอก ๆ ว่าครูทำได้ทุกอย่างโดยที่ไม่สนความจริง เอาครูคณิตไปสอนไทย เอาครูไทยไปสอนอังกฤษ เอาครูอังกฤษไปสอนวิทยาศาสตร์ วิชา พละศึกษาไม่ให้ความสำคัญเล่นไปตามมีตามเกิด เด็กไม่ได้รับการกระตุ้นพัฒนาการด้านกล้ามเนื้อ

2.ครูไม่ครบชั้น ครูคนเดียวสอน 2 ชั้น 3 ชั้น สอนทุกวิชา ทุกชั่วโมงโดยไม่มีหยุดพัก

3.ครูต้องทำทุกอย่างในโรงเรียน เช้ายืนเวร เที่ยงตักข้าว ขายของสหกรณ์ บ่ายแปรงฟันเลิกแถวปล่อยเด็กกลับบ้าน งานภาคสนามซ่อมท่อ ตัดหญ้า ไฟฟ้าถ้าไม่มีภารโรงก็ต้องทำ

4.เด็กจะอ่านไม่ออกก็ได้เลื่อนชั้น บางครั้งเด็กไม่ได้เรียนกับครูที่เชี่ยวชาญตรงสาย สุ่มครูผู้สอน วัดดวงกับโชคชะตาไม่ใช่ทุกโรงที่จะมีเอกไทย

5.การทดสอบที่เอื้อให้เกิดการโกงสอบ เช่น ให้ครูคุมเอง ส่งข้อสอบมาให้ก่อนใน RT NT คุมเองตรวจเอง ไม่ได้ออกแบบระบบที่ดี เช่นสอบธรรมมะเอาข้อสอบมาให้ลอกตอบเลย ทำจนเป็นเรื่องปกติ

6. ระบบที่พูดความจริงไม่ได้ หากรายงานตามจริงว่ามีเด็กอ่านไม่ออกเยอะก็ถูกเพ่งเล็ง ปล่อยเกรดให้เกรดสูงจะได้จบปัญหาจนไม่ได้สะท้อนความเป็นจริง

7.เวลาสอนของครูถูกดึงออกนอกห้องเรียนไปทำสิ่งต่าง ๆ เดินขบวน อบรมตรวจเยี่ยมร่วมถ่ายรูป ต้อนรับ ปฏิคม บริการ

8.ความเหลื่อมล้ำและแตกต่างกันของโรงเรียนราวฟ้ากับเหวจำนวนนักเรียนต่อห้องที่มากกว่า 25 คน คุมคุณภาพไม่ได้ ครูไม่มีเวลาตรวจงานหรือตรวจได้ไม่ละเอียดเพราะจำนวนที่มาก

9.จำนวนวิชาที่มากมายแต่ไม่มีครูผู้สอน นึกอยากให้สอนให้เสริมอะไรก็สั่งก็เน้นมาแต่ไม่ส่งคนมาให้ เพิ่มงานไม่เพิ่มคน

10. การเร่งเรียนความยากของวิชา ป.1 เจอข้อสอบที่อ่านแล้วตีความหมายวนไปวนมา จนออกเป็นข่าว แบบเรียนที่ยากบทแรก  "ใบโบก ใบบัว" แทนที่จะสอนให้อ่านแบบไม่มีตัวสะกดก่อน เช่น " ตา มา นา" ส่งผลให้เด็กเกิดความเครียด บางคนร้องไห้หากไม่มีผู้ปกครองสอนการบ้าน

11.ครูอนุบาลบางแห่งคนเดียวเลี้ยงเด็ก 3 ระดับ 1-3 ทั้งที่เด็กมีพัฒนาการต่างกันเพราะครูไม่ครบชั้น ลองจินตนาการว่าเด็ก 3 ขวบ 5 ขวบอยู่ในห้องเดียวกันจะสอนอย่างไร เอาแค่ลูกหลานตัวเองเป็นอย่างไร แต่ครูต้องรับทั้งหมด

12.ครูป.1 จะเป็นใครก็ได้ ไม่มีระบบฝึกหัดมีแต่ระบบจับยัดและคาดหวังว่าครูจะสอนได้ บรรจุใหม่ ย้ายมา จับลง ป.1 ให้หมดโดยไม่มีครูพี่เลี้ยง

13. ไม่มีระบบฝึกงานที่ดี การเงิน พัสดุ ต้องทำแต่มหาลัยไม่มีสอน เรียนอีกอย่างทำงานอีกแบบ ลองผิดลองถูกเองงมเอง จนเกิดความเครียดทำให้ครูย้ายมากกว่าจะอดทนต่อสู้กับความบิดเบี้ยวเพราะเปลี่ยนมันไม่ได้

14. ความก้าวหน้าในวิชาชีพที่ไม่ได้ผูกติดกับการสอน สอนดีไม่สู้รายงานดีประเมินเด่น ไม่สอนไม่ติดคุก ไม่ทำเอกสารตามระเบียบติดคุก ไม่มีคนช่วย ถนนทุกสายวิ่งมาที่ครู

15.กิจกรรมดึงครูออกนอกห้องเรียนมีมหาศาลมีแต่เพิ่มไม่มีลด ทุกอย่างสำคัญหมด ยกเว้นการเรียนในห้อง เดี๋ยวหยุดครึ่งวันเต็มวัน รับนโยบายใหม่แต่ไม่ได้ปล่อยนโยบายเก่า

16.ภาระงานอื่นที่ไม่เกี่ยวกับการสอนเช่น เวรยามไม่เคยยกเลิกได้ ไม่เคยคิดว่ามันเป็นปัญหา ไม่สนว่าประเทศอื่นเป็นอย่างไรวันหยุดครูต้องมาทำสิ่งพวกนี้ ยิ่งโรงเรียนเล็กจับหารวันเวรแล้วได้มาก เพราะไม่มีคนมาแบ่ง คิดว่าราชการอื่นก็ต้องทำแบบเดียวกันทั้งที่เนื้องานเวรของครูไม่มีนักเรียนเป็นเพียงแค่ยาม สนับสนุนถึงการอยู่เวร แต่เมื่อพูดถึงค่าตอบแทนไม่ให้

17.อาหารกลางวันให้ครูทำ ไม่ทำก็ต้องมีส่วนร่วมไม่ทางหนึ่งก็ทางใด ไม่เตรียมหั่นประกอบก็ต้องทำเอกสาร ไม่เคยตั้งคำถามว่าเมื่อครูต้องไปทำงานข้างนอกครูบางคนต้องไปเบิกเงินที่ธนาคารเวลานั้นใครสอนแทน

18.เด็กพิเศษที่ไม่มีการช่วยเหลือที่ทั่วถึง ครูพี่เลี้ยงเด็กพิการก็สอนเหมือนครูปกติเพราะครูไม่พอจะเอาไปลงแค่เด็กพิเศษไม่ได้เกิดเป็นปัญหาไม่ได้รับการพัฒนาเฉพาะด้านเป็นปัญหาสังคม ก่อกวนและอยู่ร่วมเด็กปกติไม่ได้

19.ไม่มีบุคลากรสายสนับสนุน รัฐไม่กล้าลงทุน ภารโรงธุรการเกษียณตัดตำแหน่ง เมื่อไม่มีคนทำครูก็ต้องมาจัดการ การสอนเอาไว้ทีหลัง ครูสอนควบชั้น ผอ.ควบโรงเรียน ธุรการควบโรงเรียน ภารโรงรอวันตัดตำแหน่ง

20.ครูไม่ได้ต่อสู้แค่กับความไม่รู้ของเด็ก แต่ต่อสู้กับระเบียบ ระบบ เอกสารการประเมิน สำรวจ รายงาน โครงการต่าง ๆ ที่ลงมาโรงเรียนต้องให้เด็กใส่เสื้อสีนั่นนี่เพื่อสร้างภาพเพื่อรายงานตามตัวชี้วัด

21.เทคโนโลยีสนับสนุนการสอนไม่มี ครูใช้เงินส่วนตัวซื้อคอมพิวเตอร์ไอแพดมาช่วยสอน ปากกาปลั๊กพ่วง ไมโครโฟนอยากสบายหาเอง แอพตรวจข้อสอบ เครื่องถ่ายเอกสารดี ๆ ไม่ได้มีทุกโรง ครูต้องหาเครื่องปริ้นเองปริ้นจนเครื่องพัง

22. หวังพึ่งแต่ความเสียสละของครู ครูต้องใช้รถส่วนตัวมาวิ่งรับส่งนักเรียนตามงาน อุทิศเวลาให้ราชการ ไม่ได้มองครูในฐานะมนุษย์

23.การโยกย้าย หล่นหายก่อนได้เติบโต ไม่มีสวัสดิการบ้านพักหลายคนต้องเช่าบ้านอยู่ ในโรงเรียนเล็กไม่มีแรงจูงใจให้พัฒนา ภาระงานที่หนักเมื่อเจอปัญหาทำได้เพียงอย่างเดียว คือถึงเวลาก็โยกย้าย โรงเรียนเผชิญการเปลี่ยนแปลงทุก 2 ปี ขาดความต่อเนื่อง

แอดมินเพจวันนั้นเมื่อฉันสอน ระบุทิ้งท้ายว่า ใครมีตรงไหนเพิ่มได้เลย ไม่รู้ว่าจะต้องส่งเสียงอีกกี่ครั้งจึงจะเกิดการเปลี่ยนแปลง หรือเราต้องยอมรับสภาพจริง ๆ ว่าการศึกษาบ้านเรามาได้เท่านี้