เปิดใจ ลุงพิการขอทาน เก็บสร้อยทองส่งคืนเจ้าของ ขอทำความดี แม้ชีวิตแทบไม่มีข้าวกิน
เช้านี้ที่หมอชิต - เปิดใจ ลุงพิการขอทานเก็บสร้อยทองส่งคืนเจ้าของ บอกเราทำความดีไม่มีวันตาย เผยเร่ขอเงินซื้อข้าวกินประทังชีวิต นำเงินที่เหลือซื้ออาหารให้สุนัข-แมวจรจัด
จากกรณีชาวเน็ตแห่ชื่นชม ชายพิการขอทานเก็บสร้อยทองพร้อมพระเลี่ยมทองได้ริมถนนหน้าตลาด นำมาส่งให้ตำรวจ สภ.วังม่วง ประกาศตามหาเจ้าของ จนกระทั่งมีหญิงสาวคนหนึ่งนำหลักฐานมาแสดงตัวเป็นเจ้าของ พร้อมกับรับสร้อยทองและพระเลี่ยมทองกลับคืนไป ท่ามกลางความดีใจ
เหตุการณ์เกิดขึ้นวันที่ 11 ตุลาคมที่ผ่านมา โดยตำรวจ สภ.วังม่วง ได้นำภาพถ่ายของชายพิการขอทานพลเมืองดีรายนี้โพสต์ลงเฟซบุ๊ก มีผู้คนเข้ามาแสดงความเห็นและชื่นชมในการทำความดีของชายดังกล่าวเป็นจำนวนมาก ขณะที่หลายคนบอกว่า "อย่ามองคนแค่ภายนอก พิการแค่กาย แต่หัวใจไม่พิการ"
บางคนก็บอก "คนเราอย่าดูที่ภายนอก ภายในที่งดงามมักจะมาพร้อมกับความดีของคนที่ถูกมองข้ามเสมอ ขอชื่นชมคุณลุงที่ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง และเห็นใจเจ้าของสร้อยทองที่ทำหล่นหล่น โดยที่คุณลุงเก็บได้และมีน้ำใจเอามาคืน" ตามที่ทางรายการได้นำเสนอข่าวในช่วงเช้าวานนี้ (14 ต.ค.)
ความคืบหน้าล่าสุด เมื่อช่วงเย็นวานนี้ (14 ต.ค.) ทีมข่าวได้รับการเปิดใจจากชายพิการขอทานรายนี้ ซึ่งมีชื่อว่า นายโปรย ฟอนรำ อายุ 53 ปี หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า "ลุงแดง" ซึ่งมักจะนั่งขอทานอยู่บริเวณหน้าตลาดวังม่วงจังหวัดสระบุรี และที่สถานีรถไฟ
ลุงแดง บอกถึงสาเหตุของความพิการว่าเกิดจากถังก๊าซระเบิดในบ้านพัก วันตรุษจีน เมื่อปี 2527 หรือกว่า 36 ปีก่อน ทำให้บาดเจ็บสาหัส มีแผลไฟไหม้ที่ใบหน้า ลำตัว และมือทั้งสองข้าง
จนกระทั่งหายดีแล้วก็ไม่ได้ทำงานอีกเลย เพราะต้องกลายเป็นคนพิการเร่ร่อนไปตามที่ต่าง ๆ ในจังหวัดสระบุรีและลพบุรี อาศัยนอนตามสถานีรถไฟ และนั่งขอเงินที่หน้าตลาดเช้าเอามาซื้อข้าวกิน ส่วนเงินที่เหลือจากกินอิ่มแล้วก็เอาไปซื้ออาหารมาเลี้ยงสุนัข และแมวจรจัดที่อดอยาก
ลุงแดง บอกว่า วันที่เก็บสร้อยทองและพระเลี่ยมทองได้ ตอนนั้นนั่งขอทานอยู่หน้าตลาดวังม่อง และเห็นเหมือนของหล่นจึงเก็บไปให้ตำรวจตามหาเจ้าของโดยไม่คิดอยากได้เป็นของตัวเอง เพราะยึดคติประจำใจไว้เสมอว่า การทำความดีไม่มีเสียหาย และไม่มีวันตาย
ลุงแดง บอกด้วย หลังจากหญิงสาวเจ้าของสร้อยทองได้ของคืนแล้ว ได้นำเงินมาให้จำนวน 700 บาท พร้อมกับซื้อข้าวของต่าง ๆ มีทั้งนมและขนมมาให้ ซึ่งเขาเองก็ได้ดีใจและขอบคุณ และบอกว่าไม่เป็นไร เพราะทำความดีด้วยใจ ไม่ได้หวังในสิ่งตอบแทนใด ๆ
