คอลัมน์หมายเลข 7 : 1 เดือน โศกนาฏกรรมหนองบัวลำภู

ข่าวภาคค่ำ - เมื่อวานนี้ ครบรอบ 1 เดือน โศกนาฏกรรมกราดยิงที่หนองบัวลำภู คุณปราโมทย์ คำมา ลงพื้นที่ไปติดตามความเป็นอยู่ของครอบครัวผู้ประสบเหตุ ซึ่งยังต้องเติมพลังเพื่อก้าวผ่านความทุกข์ในแต่ละวัน ก้าวข้ามฝันร้ายในแต่ละคืน การถอดบทเรียนสำคัญที่สุด เพื่อชีวิตเดินหน้าต่อ เป็นอย่างไร ติดตามในคอลัมน์หมายเลข 7

รอยยิ้มที่สดใส และกิจกรรมหาปลาที่ดูจะสนุกสนาน ของป้ากับหลานคู่นี้ ดูเหมือนว่า พวกเขาจะมีความสุขดี แต่ใครจะรู้ว่า ภายใต้รอยยิ้ม มันคือความทุกข์จากการสูญเสียแม่ ที่ตกเป็นเหยื่อโศกนาฎกรรมครั้งใหญ่ของประเทศ ถูกคนร้ายยิงขณะขี่รถจักรยานยนต์ไปหาเพื่อน รอยยิ้มในวันนี้ จึงเป็นเพียงสิ่งที่ปลอบประโลมให้กัน เพื่อผ่านพ้นไปในแต่ละวัน

บ้านที่ปิดไว้มาแรมเดือนหลังนี้ คือบ้านที่ชายพิการครึ่งซีก อาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคน ทุกวันยังคงคิดถึง บางวันเดินตามหาทั่วหมู่บ้าน บางวันเขาแอบเข้ามานอนในนี้ โดยไม่บอกใคร ทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่า ไม่มีอ้อมกอดอันอบอุ่นของแม่อีกแล้ว

6 พฤศจิกายน คือวันเกิดครบรอบ 4 ขวบ ของเด็กชายฝาแฝดสองคน เขาเฝ้ารอเค้กวันเกิดจากแม่มาแรมเดือน ในวันที่มีเค้ก เด็กฝาแฝดกลับไม่อยู่แล้ว

แม้ที่ผ่านมา ร้องไห้จนต่อมน้ำตาอักเสบ ก็ต้องลุกขึ้นมาทำหน้าที่ที่เหลือ เพราะยังมีพ่อแม่ที่ต้องดูแล

นี่คือความเป็นอยู่ เพียง 2 ครอบครัว จาก 40 ครอบครัวผู้ประสบเหตุทั้งหมด ที่ความเจ็บปวดยังคงฝังรากลึกในจิตใจ แต่ชีวิตที่ยังต้องเดินต่อ ผลักดันให้พวกเขาต้องเข้มแข็ง เพื่อเยียวยาซึ่งกันและกัน ความช่วยเหลือจากภาครัฐ การฟื้นฟูสภาพจิตใจ ยังคงต้องทำต่อเนื่อง แม้ความสูญเสียจะมิอาจเรียกคืน แต่การเรียนรู้ไม่ให้เกิดเหตุซ้ำ ยังเป็นเรื่องจำเป็น